About Us
The Dutch Courier was first published in Victoria on behalf of the Associated Netherlands Societies in 1970 by Max Leening. The idea of the publication was to connect all the different Dutch clubs in Victoria through a publication that functioned like an extended newsletter. Since then the Dutch Courier has spread it's wings and became the national printed newspaper for the Dutch Community in all of Australia.
|
HAPPY SUBSCRIBERS
|
YEARS IN BUSINESS
|
WRITERS
|
COMMUNITY
|
|
Migratie “moves”
In de prachtige ambassadeurswoning van de Australische ambassadeur in Den Haag werd op woensdag 8 juli j.l. op feestelijke wijze de expositie Australia the Netherlands People Movement Stories geopend. Deze tentoonstelling is een van de evenementen die dit jaar ter gelegenheid van 80 jaar diplomatieke betrekkingen tussen Nederland en Australië wordt georganiseerd. Het is een hybride tentoonstelling. Dat betekent dat men hem ter plekke/in levende lijve kan bekijken, maar ook online kan bezoeken. De fysieke tentoonstelling reist binnenkort naar o.a. Perth en Canberra. Mogelijk is hij daarvoor ook nog te zien op enkele centrale locaties in Nederland. De online variant is natuurlijk 24/7 vanuit de gehele wereld bereikbaar! Het onderwerp dat erin uitgelicht wordt is de migratiebeweging tussen beide landen. Via talloze persoonlijke verhalen en diverse interessante documenten krijgt men een gedetailleerde indruk van anekdotes, aangrijpende gebeurtenissen en herkenbare sentimenten (zoals heimwee) die bij de overstap van Nederland naar Australië komen kijken. Een ding moge duidelijk zijn: migratie is niet altijd makkelijk, maar biedt ook kansen en avontuur. Neem vooral een kijkje op de website https://migrant.huygens.knaw.nl/ en lees de getuigenissen van o.a. Dianne Biederberg, Karien Dekker, Fred Feddes, Frances Larder, Helena Meinema, Matthew Meinema, Elly Spillekom & Dick Koelewijn, Adrian Strik, Jennifer Tucker, Kurt van Wijck en Johnny Young. Het is de bedoeling dat de historische datebase in de toekomst groeit; ook uw (familie-) geschiedenis kan er deel van uitmaken. Mogelijk heeft u aanvullende informatie naar aanleiding van de informatie die er aangeboden wordt? Bovendien worden nog vrijwilligers gezocht om dit geweldige project verder vorm te gaan geven. Initiatiefnemers dr. Nonja Peters (recentelijk opgenomen in de 2022 WA Women's Hall of Fame) en dr. Marijke van Faassen, onderzoeker bij het Huygens Instituut, kennen elkaar reeds vanaf 2006. Dat was het jaar waarin 400 jaar vriendschap tussen Australië en Nederland werd gevierd en tevens het jaar waarin dus de kiem werd gelegd voor het idee. Studenten van de Erasmus Universiteit Rotterdam, de Radboud Universiteit Nijmegen en de Universiteiten van Utrecht en Leiden hielpen mee bij de voorbereidingen en inspireerden het team met vernieuwende ideeën. Zo is bijvoorbeeld aan ieder gepresenteerd verhaal een unieke QR-code toegevoegd, die de bezoeker naar extra achtergrondinformatie op het internet leidt. Reacties over de tentoonstelling kunt u sturen naar: nonja.peters@curtin.edu.au en marijke.van.fassen@huygens.knaw.nl |
Dutch news
Nitrogen based pollution
Nature minister Christianne van der Wal has warned that the government will have a ‘very tough message’ about the need to slash nitrogen-based pollution when more details about the plans are published on Friday. ‘It is clear that there are very few options in some areas,’ Van der Wal told reporters on Tuesday. Last week the NRC reported that amount of nitrogen compound pollution in some parts of the Netherlands will have to be cut by 70% to 80% to comply.
Working longer hours
The Netherlands has some 1.1 million people who would like to work or work longer hours but their number gone down over the years as the labour market tightens, he said. At the same time, 70% of the Dutch aged between 15 and 75 have some form of work, and that is the highest percentage in the EU, ahead of Sweden, Estonia and Germany. The Netherlands, statistics show, does have the shortest average working week in Europe – around 32 hours a week, compared with over 40 in Greece, Bulgaria and Romania. If you combine the two figures, the Dutch also work few hours compared with most other EU countries – just 22 on average, he points out. ‘So if we are talking about unused potential labour, we are talking about hours, not people,’ Van Mulligen said. Getting more people to work longer hours will not be easy, he argued, because people do voluntary work or enjoy their leisure. They may also end having to contribute more to childcare costs if they have a higher income. And while the Dutch workforce is extremely productive, the figure has been stable since 2010 and that is not good news for economic growth and prosperity. The main way forward, he said, is to boost innovation and pay. Innovation Van Mulligen is not the only one with that view. Social affairs ministry inspectors last month warned that people moving to the Netherlands to do low-skilled work are living in ‘increasingly miserable conditions’ and that Dutch firms are opting to use cheap foreign workers rather than innovate or improve working conditions. And at the end of last month, the government advisory body SER, which is made up of employers and unions, said that teachers, care workers and defense staff must be motivated to work longer hours in the short term to avoid staff shortages in future. Pensioners too, should be appealed to to take up the slack in many sectors. ‘The number of vibrant elderly will grow in the next few years’, the report said. Bringing in more workers from abroad can be part of the solution, SER said, but more research needs to be done to find out which sectors would benefit.
Green light for new gas field
The Dutch government has given the green lights to plans to develop a new gas field in the North Sea, 19 kilometres off the coast of the Wadden Sea island of Schiermonnikoog, despite plans to phase out the use of gas and opposition from the islands themselves. Mines minister Hans Vijlbrief said on Wednesday that the drilling could go ahead and that reports showed all the environmental conditions were being met. He did acknowledge there are still concerns, and has ordered the rig to be lower, so it is less visible on the horizon. ‘The Dutch government has been prepared to grant this licence for some time,’ he said. ‘[German partner] Lower Saxony was not ready at first, but given the war in Ukraine has now changed its position.’
Institutional racism
The Dutch government has acknowledged for the first time that institutional racism was a factor in the tax office’s treatment of ethnic minorities that led to excesses such as the childcare benefits scandal. Deputy finance minister Marnix van Rij wrote in a letter to parliament that an investigation by auditors PwC had uncovered ‘unacceptable’ practices in the department responsible for supervising payments. PwC was called in after it emerged that the tax office kept a secret list of 270,000 suspected tax fraudsters, based on risk factors including having a second nationality, donating to mosques and submitting unusually high healthcare bills.
Princess Amalia
Princess Amalia has secured a place at the University of Amsterdam to study Politics, Psychology, Law and Economics from September. The government’s information service (RVD) said the heir to the throne, who turned 18 in December, had passed the university’s admissions and selection procedure. The RVD added that the princess would be sharing a house in Amsterdam with other students when she begins in September. -Adver
Illegally sperm donors
An organisation which helps donor children track down their biological fathers has identified at least 10 doctors who have illegally used their own sperm, news website Nu.nl said on Monday. In the past five years, Stichting Donorkind, which helps children track their donor fathers in commercial data banks, has identified 10 gynaecologists among 150 to 200 donors. Unlike Jan Karbaat , who fathered 81 children at the last count, and other high-profile cases such as Jan Wildschut and Jos Beek , not all cases were brought to the attention of the media, spokeswoman Ester de Lau told NU.nl.
Interest rates rise
The education ministry told the AD in a statement that students could have predicted interest rates will rise. However, students with very low incomes do not have to pay back their debts at all and others pay according to their income, the ministry pointed out. The government has pledged to bring back student grants, which were abolished in 2015, a move which has seen student debt soar. Since then, students have had to borrow to fund their degree courses, and run up an average debt of around €25,000 by the time they graduate.
Restoring reefs
Delft based start-up Reefy has joined forces with Burger’s Zoo in Arnhem to develop sustainable methods for restoring coral reefs in the wild without using steel, concrete and plastic. Biologists from the zoo worked with Reefy and the University of Wageningen to test whether or not corals could grow on biodegradable materials, using the coral in the zoo’s 750,000 litre aquarium. ‘We have developed the first, stable, artificial reef to boost biodiversity,’ Reefy co-founder Leon Haynes told Dutch News. The artificial reefs are composed of blocks made from heavy biopolymers and are 100% biodegradable. -Advertentie- ‘The coral needs a base to grow on. By the the time the coral is mature, the materials will have fully degraded,’ says Haynes. The blocks were first tested in wave tanks in Delft to check their ability to withstand hurricanes. They also have an inbuilt tunnel system so that fish and other sea life can shelter inside it. Coral is vital for the biodiversity of the ocean as crabs, lobster, and many other animals live and breed in the complex habitat it creates. They also provide essential barriers against storms which lead to island erosion.
Read more at DutchNews.nl:
Nature minister Christianne van der Wal has warned that the government will have a ‘very tough message’ about the need to slash nitrogen-based pollution when more details about the plans are published on Friday. ‘It is clear that there are very few options in some areas,’ Van der Wal told reporters on Tuesday. Last week the NRC reported that amount of nitrogen compound pollution in some parts of the Netherlands will have to be cut by 70% to 80% to comply.
Working longer hours
The Netherlands has some 1.1 million people who would like to work or work longer hours but their number gone down over the years as the labour market tightens, he said. At the same time, 70% of the Dutch aged between 15 and 75 have some form of work, and that is the highest percentage in the EU, ahead of Sweden, Estonia and Germany. The Netherlands, statistics show, does have the shortest average working week in Europe – around 32 hours a week, compared with over 40 in Greece, Bulgaria and Romania. If you combine the two figures, the Dutch also work few hours compared with most other EU countries – just 22 on average, he points out. ‘So if we are talking about unused potential labour, we are talking about hours, not people,’ Van Mulligen said. Getting more people to work longer hours will not be easy, he argued, because people do voluntary work or enjoy their leisure. They may also end having to contribute more to childcare costs if they have a higher income. And while the Dutch workforce is extremely productive, the figure has been stable since 2010 and that is not good news for economic growth and prosperity. The main way forward, he said, is to boost innovation and pay. Innovation Van Mulligen is not the only one with that view. Social affairs ministry inspectors last month warned that people moving to the Netherlands to do low-skilled work are living in ‘increasingly miserable conditions’ and that Dutch firms are opting to use cheap foreign workers rather than innovate or improve working conditions. And at the end of last month, the government advisory body SER, which is made up of employers and unions, said that teachers, care workers and defense staff must be motivated to work longer hours in the short term to avoid staff shortages in future. Pensioners too, should be appealed to to take up the slack in many sectors. ‘The number of vibrant elderly will grow in the next few years’, the report said. Bringing in more workers from abroad can be part of the solution, SER said, but more research needs to be done to find out which sectors would benefit.
Green light for new gas field
The Dutch government has given the green lights to plans to develop a new gas field in the North Sea, 19 kilometres off the coast of the Wadden Sea island of Schiermonnikoog, despite plans to phase out the use of gas and opposition from the islands themselves. Mines minister Hans Vijlbrief said on Wednesday that the drilling could go ahead and that reports showed all the environmental conditions were being met. He did acknowledge there are still concerns, and has ordered the rig to be lower, so it is less visible on the horizon. ‘The Dutch government has been prepared to grant this licence for some time,’ he said. ‘[German partner] Lower Saxony was not ready at first, but given the war in Ukraine has now changed its position.’
Institutional racism
The Dutch government has acknowledged for the first time that institutional racism was a factor in the tax office’s treatment of ethnic minorities that led to excesses such as the childcare benefits scandal. Deputy finance minister Marnix van Rij wrote in a letter to parliament that an investigation by auditors PwC had uncovered ‘unacceptable’ practices in the department responsible for supervising payments. PwC was called in after it emerged that the tax office kept a secret list of 270,000 suspected tax fraudsters, based on risk factors including having a second nationality, donating to mosques and submitting unusually high healthcare bills.
Princess Amalia
Princess Amalia has secured a place at the University of Amsterdam to study Politics, Psychology, Law and Economics from September. The government’s information service (RVD) said the heir to the throne, who turned 18 in December, had passed the university’s admissions and selection procedure. The RVD added that the princess would be sharing a house in Amsterdam with other students when she begins in September. -Adver
Illegally sperm donors
An organisation which helps donor children track down their biological fathers has identified at least 10 doctors who have illegally used their own sperm, news website Nu.nl said on Monday. In the past five years, Stichting Donorkind, which helps children track their donor fathers in commercial data banks, has identified 10 gynaecologists among 150 to 200 donors. Unlike Jan Karbaat , who fathered 81 children at the last count, and other high-profile cases such as Jan Wildschut and Jos Beek , not all cases were brought to the attention of the media, spokeswoman Ester de Lau told NU.nl.
Interest rates rise
The education ministry told the AD in a statement that students could have predicted interest rates will rise. However, students with very low incomes do not have to pay back their debts at all and others pay according to their income, the ministry pointed out. The government has pledged to bring back student grants, which were abolished in 2015, a move which has seen student debt soar. Since then, students have had to borrow to fund their degree courses, and run up an average debt of around €25,000 by the time they graduate.
Restoring reefs
Delft based start-up Reefy has joined forces with Burger’s Zoo in Arnhem to develop sustainable methods for restoring coral reefs in the wild without using steel, concrete and plastic. Biologists from the zoo worked with Reefy and the University of Wageningen to test whether or not corals could grow on biodegradable materials, using the coral in the zoo’s 750,000 litre aquarium. ‘We have developed the first, stable, artificial reef to boost biodiversity,’ Reefy co-founder Leon Haynes told Dutch News. The artificial reefs are composed of blocks made from heavy biopolymers and are 100% biodegradable. -Advertentie- ‘The coral needs a base to grow on. By the the time the coral is mature, the materials will have fully degraded,’ says Haynes. The blocks were first tested in wave tanks in Delft to check their ability to withstand hurricanes. They also have an inbuilt tunnel system so that fish and other sea life can shelter inside it. Coral is vital for the biodiversity of the ocean as crabs, lobster, and many other animals live and breed in the complex habitat it creates. They also provide essential barriers against storms which lead to island erosion.
Read more at DutchNews.nl:
Het weersysteem dat eind februari en begin maart langs de Australische oostkust raasde heeft enorme schade toegebracht aan de vele dorpen en steden in de kuststreek en er zijn natuurlijk heel wat verschrikkelijke verhalen te vertellen.
Mijn verslag gaat over Brisbane dat ook enorm getroffen is en omdat het een grote stad is de schade hier enorm. Meer dan 5,000 huizen hebben waterschade opgelopen. Toen de Britse militairen in 1825 hier een strafkolonie neerzetten hadden ze prima de hooggelegen grond in de gaten, in wat nu het centrum van Brisbane is. Gedurende deze periode (tot 1840) hebben de 2000 convicts en de militairen hun voeten droog kunnen houden. Het lag niet in de bedoeling van de Britten om toen de strafkolonie werd opgeheven om er een stad te laten groeien. Het was een situatie van pioniers die aankwamen en ergens hun tent opzetten en daar vervolgens een hutje van maakte. Queensland bestond toen nog niet en werd vanuit Sydney bestuurd en dat was zeker in die tijd ver weg. Tussen 1840 and 1860 was het voornamelijk wildgroei en de landmeters die de stad en de omgeving in kaart brachten hadden in feite maar een opdracht creëer zo veel mogelijk bouwblokken want dat was de enige manier voor Queensland, dat in 1859 onafhankelijk werd, om geld binnen te krijgen. Er werd geen rekening gehouden met de uiterwaarden langs de Brisbane River en de tientallen riviertjes en stroompjes die kriskras door wat nu Brisbane is heen lopen. Integendeel dat waren de plekken die het meeste geld opleverde. Gedurende de laatste 200 jaar is er ongeveer eens in de twee jaar wel ergens een overstroming. De eerste grote stormvloed kwam al snel in 1857 en vervolgens in 1863 en een jaar later in 1864 en met uitzondering van het oude gedeelte van het strafkamp stond alles onder water. De stad was toen nog klein niet meer dan 5,000 inwoners en er stonden maar weinig ‘echte’ huizen, de krotten stroomden gewoon met het water weg, en werden weer opgebouwd. Veel miserie maar geen al te grote schade. De vloed van 1872 zette de hele stad weer onder water. De vloed van 1893 was een van de allergrootste, sloeg de net gebouwde eerste brug over de rivier weg, Met een snelgroeiende bevolking en weinig regulering, werd de schade steeds groter en groter. Toen er weer een flinke vloed plaatsvond in 1974, had de stad meer dan 1 miljoen inwoners en dat zorgde ervoor dat er nieuwe dammen werden gebouwd om het water op te vangen en daarna langzaam door de rivier naar Moreton Bay te laten stromen. Maar de vloed van 2011 maakte he duidelijk dat dit niet erg veel hielp en de vloed van 2022 bevestigd dat nogmaals. In Nederland hebben ze sinds 20 jaar een nieuwe water strategie: Geef de rivier de ruimte. Bewoning is verwijderd van oude uiterwaarden en nieuwe uiterwaarden zijn eraan toevoegt. Dit boven op de dijken die Nederland sinds de 13e eeuw heeft aangelegd. Terwijl dat de beste oplossing is, is het niet realistisch om zoiets voor te stellen voor Australië, Maar wat dan? Je kunt echt niet meer spreken van 1:100 jaar of 1:50 jaar grote overstromingen. Over het algemeen zijn het dezelfde gebieden die weer onder water lopen, hoe lang kun je het vol houden om keer en keer door zo’n overstroming te gaan? Elke storm is weer anders en deze was het een regenbom, vergelijkbaar met de storm die Limburg raakte vorig jaar, de voorspelling i.v.m. klimaatveranderingen is dat het juist dit soort stormen zijn die meer en meer gaan voorkomen. Tijdens de storm ben ik te voet zelf gaan kijken wat er met de Brisbane Rivier gebeurde en het is onvoorstelbaar om te zien wat voor een kracht dat water heeft. De een naar de andere aanlegsteiger met of zonder boot erop kwamen voorbij drijven. Sommigen klappen tegen pijlers van de brug aan en blijven er half aan hangen. Paviljoens komen voorbij vuilnisbakken en noem maar op. De dag naar de storm, typisch Queensland met volop zon, ben ik er op de fiets op uitgetrokken. Veel fietspaden lopen langs de rivier en die stonden allemaal onder water. Wat me opviel tijdens de fietstocht was de modder die stinkt en plakt enorm. Ik moest denken aan de duizenden mensen die daar nu mee zitten. Ik moet er niet aandenken dat je huis vol met die modder zit. We zijn twee jaar geleden naar Brisbane verhuisd, daarvoor woonden we in Bucketty in de Hunter Valley. Gedurende de 30 jaar dat we daar woonden zijn we door 5 bosbranden gegaan, maar daar hadden we toch altijd het idee dat met de juiste materialen we hier iets aan konden doen en dat is ons ook altijd gelukt. Die optie heb je niet als je in die gebieden woont waar keer op keer overstromingen plaatsvinden. Het is nu weer op naar de volgende overstroming in 5,10 of 20 jaar, een ding is zeker het is onvermijdelijk en duizenden huizen zullen wederom onder water lopen. 
Born in Sydney, played for Oranje
‘I was always interested in the Australian players who came to Europe when I was playing,’ Graeme Rutjes, former Netherlands International, tells me. We’re chatting via What’s App, Graeme at the golf course he manages near Utrecht, me at home in Hobart.[1] What makes Graeme unique amongst Oranje players is that he was born in Australia, the son of Dutch emigrants. ‘When you’re Dutch and playing football professionally but born in Australia, that’s something special. It was written about when I started, and when I made the Dutch team. Born in Sydney but Dutch.’ Graeme’s parents arrived in Australia in 1956, newly married and looking to start a new life. Graeme was born in 1960. The Rutjes were settled near Centennial Park, his mum raising two boys, his dad working for Hunter Douglas, the Dutch window and blinds manufacturer, when Graeme’s Opa in Holland died suddenly. In the winter of 1963, the family returned to Holland to support his widowed Oma. ‘I was born there but I can’t remember anything of my first three years.’ Graeme grew up in Rotterdam and followed Feyenoord, one of Holland’s biggest clubs. He started playing when he was ten and a couple of years later, he and team-mates went to Feyenoord to try out with their youth team. They were turned away. The Dutch system didn’t allow for kids to simply roll up, wanting a game - they had to be invited to trial by a club. ‘Most players are selected by the clubs when they are eleven or twelve or thirteen, and then by the time they are eighteen or nineteen, they’re in the First team. I started when I was nineteen, going to Excelsior - I did it by myself.’ Excelsior is the minnow of Rotterdam’s three senior football clubs.[2] Graeme had begun studying economics at Erasmus University; Excelsior’s grounds were next door, so he approached the club to trial with them. The trainer of the Seconds, Rob Jacobs, let him train with his team, liked what he saw and invited him back. Graeme spent a year with the Seconds before debuting with the senior side in 1980; he stayed five years, amassing 149 games, and settling into the role of defender. He also continued with his studies, lugging textbooks to training camps and onto the buses carrying the team to and from matches. ‘In those days players liked to play cards and games on the buses. I had my study books with me.’ Graeme transferred to KV Mechelen in the Belgium League in 1985, staying with the club five years - and 153 games - through its greatest era, including a European trophy and a domestic cup and title. Six years - and another 152 games - at RSC Anderlecht, one of Belgium’s most successful clubs, followed. Australian players first appeared in Continental Europe around this time, catching Graeme’s attention, especially those playing in Holland and Belgium. Striker Eddie Krncevic, starring with Anderlecht while Graeme was at KV Mechelen, made a particular impression. ‘I really liked playing against him. Always a hard fight, clear duels. He was a tall, slim guy and he could jump very high. Like an Aussie rules player. He knew how to jump and stay in the air; he was always hard to fight against. And when it was over, all the elbows, and we’d kicked each other, it was done and over with,’ Graeme laughs. ‘He was fun to play against.’ ‘Graeme’s one of the best defenders I ever played against,’ Eddie tells me later. ‘I couldn’t score on him. I finally broke my duck in a Belgian Cup match at home. The return game at Mechelen I didn’t touch the ball, he had me in his back pocket.’ [3] Graeme also played against Graham Arnold. ‘Another tough player - wasn’t mean, hard to fight against. Same as Eddie, the duels were tough, but afterwards, always fine.’ Frank Farina was a star in Belgium in this period. ‘He was a good striker, smart, quick for the first few metres, hard to play against…and a nice guy.’ Paul Okon was a teammate of Farina’s though his defensive role meant he and Graeme rarely clashed. Aurelio Vidmar topped Belgium’s goalscoring while at Standard Liege in 1994-95. ‘He was smart, not sneaky, he had a nose for the goal.’ Such a nose that Graeme recalls hitting him hard early in an important end-of-season match when he was at Anderlecht. Anderlecht went on to win the game.[4] Eddie knew of Graeme’s Australian background, at one stage urging Socceroo coach, Frank Arok, to cap him. But no one ever approached Graeme to play for Australia. ‘I might have switched if I hadn’t made it into the Dutch National Team. But it never went that far.’ While at Excelsior Graeme had played for the Dutch ‘B’ team; in top form at KV Mechelen, he was named in the initial squad for the 1988 Netherlands European Championship campaign though missed selection in the final squad that went on to win the country’s first major football competition. He finally made his senior Oranje debut in March 1989, a 2-0 victory over the Soviet Union. That same year Graeme graduated from University with a Doctoraal, the Dutch equivalent of a Master’s Degree; avoiding the card games on the team bus had paid off. In a unique ceremony, he received his award from Thijs Libreghts, the Manager of the Netherlands team at the time. ‘It was special because normally professional football players in Holland don’t study.’ He played another twelve games for Oranje over the next two years, including in the disastrous Dutch Italia 90 World Cup campaign. With the core of the successful Euros side still playing, including such talents as Frank Rijkaard, Ruud Gullit, Marco van Basten, the Koeman brothers, Gerald Vanenburg and Hans van Breukelen, Oranje was one of the favourites for the tournament, but the team, riven by big egos, dissention, and politics, fell apart. Scrapping through to the Round of 16 through three draws in the Group stage, the Dutch were then eliminated by eventual winners, West Germany. ‘We were never a team. In 1988 everybody wanted to fight for it, but in 1990 there was no cohesion, no glue. It was strange. The players were like little islands instead of a team,’ recalls Graeme.[5] Graeme made it to the Eredivisie the ‘long way’ and juggled studies with football for much of his career. He played his role in successful teams, played hundreds of senior club games, played for the Netherlands several times. He must have highlights? ‘Actually, making it as a professional footballer was the highlight.’ He expands. ‘I saw so many young players, eighteen or nineteen, when I started at Excelsior who I thought were better than me at the time. But they never made it. You need something special in your attitude to get to your goal of being a professional player. Yes, playing for my country was a highlight, winning a European title with Mechelen was a highlight, but if you look at it, the life of a professional footballer and getting paid to do what you love, then my whole career was a highlight.’ His answer makes perfect sense to me. After finishing at Anderlecht, Graeme returned to the Netherlands, taking up a role owning and managing a golf course in Zeeland. Soccer has still drawn his interest at times - he joined Feyenoord in a business advisory role in 2011 and later became Technical Director at NAC Breda but gave it away to return to golf management and development. With Graeme’s drive, I presume he must have a low golf handicap. He chuckles. ‘It’s terrible. I got stuck on nineteen. I still think I can play a single handicap. But when golf is your work, not even on your own course but any course, you look at the grass, the hospitality, the clubhouse, how the greenkeepers work, is it a two-tone mow or full mow, how the tees look, the feel of the course. It’s more work than relaxing.’ Ah, okay, so his focus is on the other aspects of golf rather than chasing that little white, dimpled ball around. These days his involvement in soccer is limited to being on the KNVB disciplinary committee, a role that’s been simplified in recent years with the introduction of VAR and disciplinary issues largely being sorted out during matches. Graeme’s interest in Australian soccer was piqued once more when Guus Hiddink arrived as coach of the Socceroos in 2005, and again when his former teammate in the Dutch National team, John van ‘t Schip was at the helm of Melbourne Heart and Melbourne City. But his interest in the country extends beyond soccer - he has a genuine affection for the country of his birth. He’s been back twice with family on extended trips travelling across the country. ‘I really like Australia. I like the way of living - not laid back, but there’s a certain relaxed attitude around. I like the people, they’re normally optimistic and happy. Sydney would be a great place to live - I could have lived there.’ And if he had, who knows, perhaps he’d have taken his place alongside Krncevic, Arnold, Farina, Okon, Vidmar and co., playing for the Socceroos… RSC Anderlecht has a short highlights video of Graeme Rutjes, available here: https://www.rsca.be/en/media/video/best-graeme-rutjes [1] Interviews with Graeme Rutjes, 21 October, 10 November 2021. [2] Feyenoord play in the south of Rotterdam and are one of the Netherlands ‘Big Three’ clubs, along with Ajax and PSV Eindhoven. Excelsior play to the east of the city. The third club is Sparta Rotterdam, based in the west of the city. [3] Interview with Eddie Krncevic, 6 Dec. 2021. Born in Geelong, Eddie was an Australian soccer pioneer, one of the first Australian players to make their way to, and succeed in, Europe. His Belgium career spanned more than ten seasons and included titles with Cercle Brugge and Anderlecht; in 1988-89 he took out the leading goal scorer award while at Anderlecht. He’d played Australian Rules at high school in Melbourne, at one point even being offered a trial at Essendon after kicking seven goals in a schoolboy’s match. He told me he credits Aussie Rules with helping his aerial game, as he knew how to use other players for gaining leverage and height. [4] Graham Arnold had stints in Holland (with Roda JC and NAC Breda) and Belgium (Standard Liege and Charleroi) over eight seasons from 1989. Frank Farina won a Belgium Championship with Club Brugge, the same year he was awarded the League’s Best Foreign Player (1989-90). Paul Okon had an outstanding five years in Belgium also playing for Club Brugge, winning two Belgium titles, and taking out the League’s Best Player award in 1995-96. Aurelio Vidmar won the top goal scorers award while at Standard Liege in 1994-95. John Aloisi was also at Standard Liege, and later Antwerp in this period. [5] For an account of the Dutch Italia 90 debacle, see Ch.18 of David Winner’s Brilliant Orange – the neurotic genius of Dutch football (2010). :
|
|
Dutch blogs in DutchWie heeft hem al gemaakt?!'Bokkepootjestaart met advocaat en vanillepudding' op veler verzoek. Een heerlijk Limburgs recept voor bij de koffie, door het Recepten Uit Limburg team.
Klik hier voor het gehele recept en andere leuke blogs. |
|
Blogs op de werelwijven website over online yoga + aardbeving
Hoe doe je dat toch vragen mensen mij vaak. Een gezin hebben, een Nederlandse krant in Australië runnen, in het bestuur van SNBN zitten, poffertjes maken in het weekend, fotograferen en yoga-les geven. Dat laatste is mijn manier van balans vinden. Yoga geeft mij tijd.
Doordat ik yoga in mijn ochtendroutine heb, ben ik gefocust om alle bovenstaande dingen te doen. Uiteraard helpt het dat ik mijn werk bij de krant en het bestuur van Stichting Nederlanders Buitenland Nederland leuk vind om te doen waardoor deze ook niet voelen als een baan. Het is mijn manier om mensen te ontmoeten en onderdeel te zijn van de community.
Verbinding online
Sinds de lock-down geef ik yoga-lessen online. Terwijl ik echt een mens ben van ‘elkaars energie willen voelen en een community bouwen’, heeft de lock-down zowel mijn studenten als mijzelf geleerd dat je niet in dezelfde ruimte hoeft te zitten om verbonden te zijn. Als wereldvrouwen weten we dit natuurlijk al jaren. Neem het voorbeeld dat je net aan iemand in Nederland denkt, en precies dan belt die persoon je. Wel of geen dichtbij contact, we zijn sowieso verbonden en die verbintenis kan echt ook gewoon online tijdens de yoga les.
Of je die connectie hebt, ligt natuurlijk ook aan de yoga juf. Bij de een heb je die connectie wel en bij de ander heb je dat niet. Net zoals je niet met iedereen even grote vrienden kan zijn. Dus wat dat betreft, kan je gewoon gaan shoppen want er zijn zoveel mensen die online lesgeven. Zeer waarschijnlijk heeft iedereen je wel iets te bieden (en jij hen).
Je eigen plek thuis
Als je online yoga lessen volgt, moet je een eigen ruimte voor jezelf organiseren in je huis. Dit was ook de eerste opdracht tijdens mijn teacher yoga training, maar nu moesten mijn studenten dus op zoek gaan naar hun plekje in huis. Het voordeel van een eigen plek is dat je je daar dan vanaf nu waarschijnlijk altijd even terugtrekt als je het nodig hebt en dat is fijn. Thuis heb je bovendien altijd meer hulpmiddelen dan je wellicht denkt: een muur, kussens of bank om tegen te leunen of op te zitten wanneer nodig.
Tijdens mijn yoga klassen probeer ik een community te bouwen door altijd even met de studenten te praten. Vaak komt dan een algemeen thema naar boven waar mensen graag aan willen werken en daar ga ik dan tijdens de les op in. Mijn klassen zijn vooral gericht op ademhaling en rustige beweging. Stapje voor stapje begeleid ik je om beter te zitten voor een meditatie.
Doe mee!
Nieuwsgierig en wil je meedoen? Stuur me een mail naar editor@dutchcourier.com
Je betaalt per les; de kosten zijn 15 Australische dollar of 9,55 Euro en betaling kan via een Nederlands banknummer of banknummer in Australië. Net wat voor jou eenvoudiger is. Vertel er direct bij welk tijdstip je goed uitkomt en dan kan ik kijken of we een geschikt tijdstip kunnen vinden. Bij genoeg animo kan ik de les ook in het Nederlands doen. Doe je mee?
Links in dit artikelOver dit Wereldwijf: Carole Overmaat - Australië
Hey, Ik ben Carole Overmaat en woon in Australië. Ik studeerde CMV Vrijetijdskunde in Rotterdam en woon sinds 2005 samen met mijn man Ron en twee kinderen in Melbourne. Het avontuur vinden we in de dagelijkse dingen. Acht jaar geleden startte ik mijn programma Dutch TV. In 2018 nam ik ook nog de Nederlandse krant de Dutch Courier over. Voor de wereldwijven zal ik voornamelijk vloggen over mijn avonturen hier 'Down Under.'https://dewereldwijven.com/2021/06/10/yoga-meditatie-online-lessen/
Een aardbeving in Melbourne
op 22 september werd Melbourne rond negen uur opgeschikt door een aardbeving van 5.8 op de Schaal van Richter. De aardbeving was in de buurt van Mansfield, maar velen in de staat Victoria zijn opgeschikt. Vooral de mensen die zich binnen bevonden, voelden het. De muren trilden en het gegrom van de aarde voor de mensen die dichter bij het epicentrum wonen, werd als een geluid ervaren dat nooit eerder gehoord was.
Lastig uit de drukken gevoelDe meeste mensen om mij heen voelen zich compleet shaken up. Of het nu de stress, of werkelijk de tremor van de aardbeving is, die dit vreemde lichamelijke gevoel veroorzaakt, kunnen niet veel mensen zeggen. Facebook vriendin Maaike reageert op mijn bericht: “Is het raar dat ik nu een borrel nodig heb?”
We kunnen het even niet van ons afschudden. De reacties stromen binnen! Astrid dacht aanvankelijk dat haar dochter iets aan het verschuiven was. Het was de tweede keer dat ze het meemaakte, maar eenmaal buiten was de beving nauwelijks voelbaar. Annemarie laat weten het doodeng te hebben gevonden en Paul schrijft dat het de “sterkste aardbeving ooit gevoeld in Melbourne” is.
Liz vond het geluid het ergste, maar ook het schudden van het huis en de ramen. “Ik dacht dat het ging ontploffen”, schrijft ze. Bij Stephen bracht het herinneringen terug van de aardbeving in Limburg 1992.
Een voorbereid mens…Toevallig had ik net een dag eerder een e-mail ontvangen van het Rode Kruis om met mijn community te delen. Het was informatie om voorbereid te zijn op rampen zoals wild fires en wateroverlast. Toen de aardbeving er was, realiseerde ik mij dat ik eigenlijk niet echt wist wat ik moest doen.
Ik ging naar mijn kinderen en vroeg ze om naar buiten te komen. Zij zeiden dat als het echt erg is, je onder de tafel moet zitten of in de deuropening staan. Dat leren ze op school. Weer realiseer ik me dat ik niet opgegroeid ben in Australië en dat we dit soort onderwijs niet kregen in Nederland.
Dat zou eigenlijk wel moeten, want ook in Nederland komt een aardbeving wel eens voor en onlangs waren er weer verschrikkelijke overstromingen. Wat moet je dan doen?
Het advies van de SES (State Emergency Service, een overheidsinstantie die informatie verstrekt en rampen bestrijdt) is duidelijk:
Drop to the ground, take cover by getting under a sturdy table or other piece of furniture and hold on until the shaking stops. If there isn’t a table of a desk near you, cover your face and head with your arms and crouch in an inside corner of the building. Stay away from glass, windows, outside doors and walls, and anything that could fall, such as lighting features or furniture. Do not use a doorway except if you know it is a strongly supported bearing doorway and it is close to you. Stay inside till the shaking stops. Do not use elevators.
Goed om te weten, want ja het is wel fijn om te weten wat je in een stressvolle situatie moet doen. Mijn kinderen hadden het antwoord: “Mam niet zo gestresst. We weten wat we moeten doen.”
Carole Overmaat
op 22 september werd Melbourne rond negen uur opgeschikt door een aardbeving van 5.8 op de Schaal van Richter. De aardbeving was in de buurt van Mansfield, maar velen in de staat Victoria zijn opgeschikt. Vooral de mensen die zich binnen bevonden, voelden het. De muren trilden en het gegrom van de aarde voor de mensen die dichter bij het epicentrum wonen, werd als een geluid ervaren dat nooit eerder gehoord was.
Lastig uit de drukken gevoelDe meeste mensen om mij heen voelen zich compleet shaken up. Of het nu de stress, of werkelijk de tremor van de aardbeving is, die dit vreemde lichamelijke gevoel veroorzaakt, kunnen niet veel mensen zeggen. Facebook vriendin Maaike reageert op mijn bericht: “Is het raar dat ik nu een borrel nodig heb?”
We kunnen het even niet van ons afschudden. De reacties stromen binnen! Astrid dacht aanvankelijk dat haar dochter iets aan het verschuiven was. Het was de tweede keer dat ze het meemaakte, maar eenmaal buiten was de beving nauwelijks voelbaar. Annemarie laat weten het doodeng te hebben gevonden en Paul schrijft dat het de “sterkste aardbeving ooit gevoeld in Melbourne” is.
Liz vond het geluid het ergste, maar ook het schudden van het huis en de ramen. “Ik dacht dat het ging ontploffen”, schrijft ze. Bij Stephen bracht het herinneringen terug van de aardbeving in Limburg 1992.
Een voorbereid mens…Toevallig had ik net een dag eerder een e-mail ontvangen van het Rode Kruis om met mijn community te delen. Het was informatie om voorbereid te zijn op rampen zoals wild fires en wateroverlast. Toen de aardbeving er was, realiseerde ik mij dat ik eigenlijk niet echt wist wat ik moest doen.
Ik ging naar mijn kinderen en vroeg ze om naar buiten te komen. Zij zeiden dat als het echt erg is, je onder de tafel moet zitten of in de deuropening staan. Dat leren ze op school. Weer realiseer ik me dat ik niet opgegroeid ben in Australië en dat we dit soort onderwijs niet kregen in Nederland.
Dat zou eigenlijk wel moeten, want ook in Nederland komt een aardbeving wel eens voor en onlangs waren er weer verschrikkelijke overstromingen. Wat moet je dan doen?
Het advies van de SES (State Emergency Service, een overheidsinstantie die informatie verstrekt en rampen bestrijdt) is duidelijk:
Drop to the ground, take cover by getting under a sturdy table or other piece of furniture and hold on until the shaking stops. If there isn’t a table of a desk near you, cover your face and head with your arms and crouch in an inside corner of the building. Stay away from glass, windows, outside doors and walls, and anything that could fall, such as lighting features or furniture. Do not use a doorway except if you know it is a strongly supported bearing doorway and it is close to you. Stay inside till the shaking stops. Do not use elevators.
Goed om te weten, want ja het is wel fijn om te weten wat je in een stressvolle situatie moet doen. Mijn kinderen hadden het antwoord: “Mam niet zo gestresst. We weten wat we moeten doen.”
Carole Overmaat
